جهان، تاریکی محض است

گاهی که خسته ای از دنیا و سختی هاش، کم آوردی از بس دویدی و نرسیدی، از آینده میترسی و فکر میکنی رسیدی تهِ خط؛ فقط یه نفر رو میخوای که بتونی کنارش آروم بشینی و همه ی حرفهاتو بزنی و فقط گوش کنه. حتی غر هم که زدی گوش کنه. گریه هم کردی هیچی نگه. بعد که دید دیگه حرفی نداری، فقط بگه: "نترس. ببین همه چی آرومه..." همین. همین قدر ساده و کلیشه ای! گاهی از تمامِ دنیا همین رو میخوای. فقط همین. 

جهان، تاریکی محض است؛ میترسم. کنارم باش.

دانلود