از دست رفتن :: کلمه ای که گویای احوالم باشد، کشف نشده!

من یه مسئله ی دیگه ام اینه که دین رو صفر و صدی میبینم. مثلا برام عجیبه که خیلیها از معاد و امامت گرفته تا حجاب و انقلاب و نظام و غیره رو انکار میکنن ولی ذکرشون خدایا خدایاست. یا از طرف دیگه عده ای نماز شبشون ترک نمیشه ولی حق رو ناحق میکنن و... چطور میشه یه بخشی از دین رو قبول داشت؟ اینجوری همه دیندارند ولی دینهایی که خودشون ساخته اند! نمیفهمم اگه یه راه درست و روشنه چرا هرکسی داره راهِ خودش رو میره. بالاخره یه نفر پیروی این راه باید باشه که همه قبولش داشته باشند، ولی نیست. هر مثالی بزنیم یه عده هستن که با استدلال منطقی نفی اش میکنن. واقعاً راه درستی که بشه با اطمینان انتخابش کرد به طور دقیق و واضح چیه؟ از کجا میشه فهمید.

اینکه با توکل به خدا و همیشه به یادش بودن میشه تا حد زیادی سره رو از ناسره تشخیص داد رو درک میکنم ولی نقشه ی راهِ ملموس تری لازمه.

۱۸ شهریور ۹۶ ، ۰۶:۴۸

سید .م

خب پس به این سوال اساسی کمی فکر کنید، ببینید می تونید براش جوابی پیدا کنید؟ بنده هم هر قدر بتونم کمکتون می کنم، البته در رسوندنتون به جواب، نه در بسته بندی کردن یک جواب و تحویل دادنش به شما که درست همان است که من می بینم، نه. شما باید خودتون بهش برسید...

پاسخ:
با تشکر از شما و سایر دوستان، مطالعه ی آثار آقای صفایی حائری رو در برنامه گذاشتم تا ببینم به کجا میرسم.

باز هم ممنونم از وقتی میگذارید.

۱۹ شهریور ۹۶ ، ۰۶:۵۲

سید .م

وظیفه ست.

بله ایشون خیلی کتاب هاشون خوبه. اگه خواستید روش مطالعه ی آثار ایشون رو بهتون میگم...

پاسخ:

والا طبق سفارش دوستِ با محبتم، خانم رهرو که خیلی لطف دارند و با نظراتشون بنده رو راهنمایی میکنن از کتاب "نامه های بلوغ" ایشون شروع خواهم کرد.

هر نکته ای که لازمه رو حتما بفرمایید، چون سابقه ی مطالعات اینچنینی رو داشتم ولی شاید به همین دلیلِ انتخاب نادرست مسیر، متأسفانه نتیجه ای نداشته ولی اینبار با استفاده از تجربیات شما و خانم رهرو به نظرم دارم راهِ درست رو میرم. تا خدا چی بخواد.

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد

کلمه ای که گویای احوالم باشد، کشف نشده!

کلمه ای که گویای احوالم باشد، کشف نشده!

سادگی و سادگی و سادگی،تازه پی بردم به اِشکال خودم!_________________________________میفرماید که: زاهد از کوچه ی رندان به سلامت بگذرتا خرابت نکند تهمت بدنامی چنداین، پایان است.

از دست رفتن

نظرات (۴)

سادگی و سادگی و سادگی،
تازه پی بردم به اِشکال خودم!
_________________________________
میفرماید که:

زاهد از کوچه ی رندان به سلامت بگذر
تا خرابت نکند تهمت بدنامی چند

این، پایان است.